Van 16 tot en met 20 november deden Jelmer, Rutger en Robin in Sydney mee aan de International Harken Youth Match Race. Een befaamde jeugd matchrace wedstrijd. Bij matchracen vaar je boot tegen boot met umpires op het water. De wedstrijd had deelnemers uit Australië, Amerika, Nieuw Zeeland en wij dus uit Nederland. Beroemde oud winnaar en lid van de organiserende club was Americas Cup winner James Spithill.
De wedstrijd werd voor de 24ste keer georganiseerd door de 150 jaar oude Royal Prince Alfred Yacht Club. Een zeilvereniging op een schitterende locatie met dito pand. Alles is professioneel geregeld met een receptie, eigen restaurant en diverse ‘’sailing managers’’ die er voor zorgen dat er elke dag van de week wedstrijden worden gezeild.
Persconferentie
Ook deze wedstrijd was erg professioneel geregeld. Met een echte persconferentie om het evenement mee te beginnen. Bij de persconferentie leerden we ook ons gastgezin kennen, de familie Powers. De hele week mochten we in huis verblijven. We waren al een week in Australië waar we vooral in hostels hadden verbleven. Hostels zijn prima, maar we leerden de luxe van een huis weer extra waarderen.
Hostels zijn prima, maar we leerden de luxe van een huis weer extra waarderen.
Donderdag was de eerste wedstrijddag. De wedstrijden werden gezeild op de Elliot 7M, een 4 of 5 persoonsboot die ook wel bekend staat als de grotere broer van de in Nederland en tevens uit olympische damesboot Elliot 6M. Ons 4de teamlid was een Australiër, Will Dargaville. Will was van de zomer nog Jeugd Wereld Kampioen geworden, een waardevolle aanvulling voor het team. Alle communicatie moest nu in het Engels. Dat ging ons goed af, behalve bakboord en stuurboord. Dit is precies omgedraaid in het Engels omdat Engelstaligen kijken naar de wind in plaats van wij Nederlanders, die kijken aan welke kant de zeilen op de boot staan. Gelukkig voldoet links en rechts ook.
Will was van de zomer nog Jeugd Wereld Kampioen geworden, een waardevolle aanvulling voor het team.
Slimmer en sneller
Wij kwamen de poulefase, waar alle 12 deelnemers een keer tegen elkaar zeilen als zevende door. Een resultaat waar we blij mee waren want de wedstrijden gingen niet vanzelf. We hadden veel moeite om de Elliot snel te zeilen. In Sydney alleen al zijn 22 van deze boten waar de verschillende verenigingen hun jeugd op trainen. Andere teams waren nog net wat slimmer en sneller met de boot.
De kwartfinales op zaterdag mochten wij zeilen tegen de winnaar van de Round Robin. Het team van Will Boulden. Een team uit Perth en ondertussen ook al erg goede vrienden. Het team van Will zeilde heel netjes en maakte weinig fouten. Met 3 verloren wedstrijden gingen we ten onder en was onze kans om te winnen voorbij.
Prijsuitreiking
Op zondag verloren we de wedstrijd voor de zevende plek helaas van de favoriet uit New Zeeland, George Anyon en zo was ons kampioenschap voorbij. De avond werd afgesloten met een diner en prijsuitreiking op de Yachtclub. Afsluitend was er een feestje bij een van de deelnemers uit Sydney thuis.
We hebben een gave week gehad. De Australische zeilcultuur is heel anders dan de die in Nederland, we zijn blij om dit mee te maken. Elke wedstrijd hebben we weer een beetje beter gezeild en we kijken er naar uit om deze lijn door te zetten tijdens de Musto Regatta. Wederom een jeugdwedstrijd bij de CYCA, ook in Sydney.
Dit verslag staat ook op Zeilhelden.nl
Jelmer en vrienden
We zijn trots op jullie. Succes!
Groeten vanaf het Paterswoldsemeer.
” De meisjes boven de 18 “